Het recht is voor iedereen, maar van niemand
Pieter is senior rechter bij de rechtbank Midden-Nederland. Hij is in 1995 begonnen met de raio-opleiding en vanaf 1998 werkzaam als rechter, vooral in het strafrecht. Daarvoor was hij onder meer teamvoorzitter van een team rechters en griffiers en portefeuillehouder digitalisering van de strafrechtspraak in Nederland.
De toegang tot het recht verbeteren
“Nu ben ik een beetje een vreemde eend in de bijt”, vertelt Pieter. “Ik werk nog steeds als rechter, maar heb ook een startup binnen de Rechtspraak opgezet met de naam voorRecht-rechtspraak.nl. voorRecht heeft tot doel de toegang tot het recht te verbeteren.
Veel aandacht voor het hóe
We worden steeds meer een lerende organisatie
Zo is het heel gewoon om in de raadkamer een feedbackrondje te maken. Rechters onderling doen dat overigens gemakkelijker dan bijvoorbeeld rechters en griffiers, valt me op. Ik probeer mijn griffier daar wel toe uit te nodigen: ‘Heb ik nog iets gedaan of gezegd waar jij kromme tenen van kreeg?’”
Hoe houd je je rechtersbrein gezond?
“Tegelijkertijd probeer ik zelf alert te zijn op wat ik zeg of doe en wat het effect hiervan is. Maar ook op wat er bij mezelf gebeurt. Zo betrap ik mezelf er wel eens op dat ik een verdachte of advocaat heel sympathiek vindt, of dat iemand juist in mijn allergiezone zit. Het is dan belangrijk dat je goed naar jezelf kan kijken: wat gebeurt er en in hoeverre beïnvloedt dit mijn kijk op de zaak?
Moed, om altijd te doen wat juist is
“Het rechterschap vraagt veel meer van ons dan juridische deskundigheid, een onafhankelijke blik en een onpartijdige houding. Je moet ook invoelend vermogen hebben, en kunnen communiceren en reflecteren.
Ik voeg daar graag het Franse woord ‘courage’ aan toe. Morele moed opbrengen is niet altijd gemakkelijk. Als je weet dat jouw beslissing in de buitenwereld slecht zal vallen, sta je er als rechter soms eenzaam in. Dan is het belangrijk dat je durft te denken: het zal allemaal wel, maar ík heb hier te oordelen en wel op déze manier.”