Ik kan me goed verplaatsen in twee kanten van een verhaal
Ik waag de kans
‘Tijdens mijn studie heb ik twee jaar op een advocatenkantoor gewerkt. Eerst in de vorm van een oriënterende stage, daarna ben ik blijven plakken als werkstudent. Ik heb er veel geleerd en vond het mooi om die kant van de rechtspraak te zien. Toch wist ik al voor die tijd dat ik bij de Rechtspraak wilde werken.
Dat gebeurde sneller dan ik dacht. Direct na afronding van mijn hbo-rechtenstudie, zag ik bij toeval een vacature voor junior gerechtsjurist bij de afdeling Bestuursrecht van de rechtbank Noord-Nederland. Ik dacht: ik waag de kans en heb gesolliciteerd. Tot mijn grote verrassing werd ik aangenomen.’
De afwisseling maakt het aantrekkelijk
‘Hier houd ik me bezig met ‘beroepen niet tijdig beslissen’. Als een bestuursorgaan niet tijdig heeft beslist op een aanvraag of bezwaar, kan een burger of bedrijf een beroep indienen bij de rechtbank. Blijkt dat het beroep terecht is, dan verklaren we het gegrond. De rechtbank legt dan een termijn op waarbinnen het bestuursorgaan alsnog moet beslissen, vaak gekoppeld aan een dwangsom.
Bij veel van de zaken die ik doe, doen we uitspraak op basis van het dossier en hoeven partijen niet op een mondelinge zitting te verschijnen. Inhoudelijk verschillen de rechtsgebieden en zaken die binnenkomen sterk van elkaar. Bovendien zie je in heel veel zaken wel iets dat niet standaard is. Dat maakt het werk voor mij afwisselend en aantrekkelijk.’
De rechten van burgers waarborgen
‘Bij bestuursrecht heb je te maken met twee partijen: de overheid en de individuele burger of organisatie. Het is onze taak de rechtsbescherming tegen overheidsbesluiten te waarborgen.
Aan de ene kant is die grote verantwoordelijkheid best spannend; aan de andere kant vind ik het gaaf dat wij als Rechtspraak die knoop mogen doorhakken. Je kunt op die manier een bijdrage leveren aan de democratische samenleving waarin we leven en het waarborgen van de grondrechten die daarbij horen en waar ik veel waarde aan hecht.’
Laagdrempelig
‘Bestuursrecht spreekt me aan omdat het laagdrempelig is. De kosten voor de betrokken burger of organisatie zijn niet heel hoog en je hebt geen advocaat nodig om een beroepsprocedure te starten. Dat laatste maakt het soms ook wel lastig; niet iedereen kan het even goed verwoorden of onderbouwen.
In sommige gevallen nodigen we partijen uit op zitting, zodat ze hun verhaal mondeling kunnen toelichten. Ik vind het leuk om de personen achter het dossier te zien en de interactie in de rechtszaal mee te maken. Maar ik vind het vooral ook belangrijk dat je een compleet beeld krijgt van de zaak, zodat je de juiste beslissing kunt nemen. Als alle vragen zijn beantwoord en de uitspraak uiteindelijk goed op papier staat, word ik daar oprecht blij van.’
Warm bad
‘Ik heb bij de rechtbank gesolliciteerd om te kijken of dit een organisatie is waarin ik me thuisvoel. Dat is zeker het geval. Op mijn eerste dag was ik best een beetje zenuwachtig. Het is een heel grote organisatie waar wel 900 mensen werken, maar ik heb de ontvangst ervaren als een heel warm bad.
De sfeer is heel informeel. Ik heb het gevoel dat ik bij iedereen kan binnenlopen als ik ergens een vraag over heb. Het maakt natuurlijk ook uit hoe je jezelf opstelt. Ik ben van nature heel positief en enthousiast en ga gemakkelijk met iemand in gesprek.
Als collega’s bovendien zien dat je het snel oppakt en kwalitatief goed werk levert, word je eerder gezien als sparringpartner. Ik vind het fijn om te merken dat ik nu al volwaardig mag meedenken en -praten, terwijl ik er nog maar relatief kort ben.’
Alle ruimte om mezelf verder te ontwikkelen
‘Deze functie van junior gerechtsjurist zie ik als een mooie start. Er zijn hier veel doorgroeimogelijkheden en daar wil ik ook zeker gebruik van maken.
Op dit moment werk ik 32 uur en doe daarnaast de premaster Rechtsgeleerdheid. Dat is best pittig. Gelukkig krijg ik van de rechtbank alle ruimte om te studeren en bijvoorbeeld op een werkdag naar een tentamen of een college te gaan. Dus ga ik lekker verder en we zien vanzelf wel waar ik uitkom!’