Pilot met rechtbank

In een rechtszaak worden geregeld videofilmpjes als bewijsmateriaal gebruikt. Denk aan beelden van een diefstal of een ander delict die zijn opgenomen door een bewakingscamera. We zijn momenteel bezig met een pilot bij een van de rechtbanken. Daarin kunnen rechters en griffiers multimediabestanden bij de voorbereiding van een zaak uploaden in hun digitale dossier. Normaal gesproken moeten ze een dvd met bestanden die ze van het Openbaar Ministerie krijgen op een speciale multimedialaptop afspelen. Dat is best een gedoe. Want wie gebruikt de laptop, op welk moment? En hoe regel je dit met zittingen?

Veel werk aan de achterkant

Het is veel makkelijker als een videofilmpje samen met de andere stukken in het digitale dossier van een rechtszaak te bekijken is. Dat lijkt misschien simpel, maar betekent dat er aan de achterkant van het systeem een hoop moet gebeuren. Want de filmpjes zijn groot en het uploaden vraagt veel verwerkingscapaciteit. Als we de oplossing landelijk uitrollen, moeten we weten of het systeem snel genoeg reageert en gebruikers niet minutenlang hoeven te wachten. Als informatieanalist voor het strafrechtdomein bij IVO vertaal ik niet alleen de behoeften van gebruikers naar informatiesystemen, maar houd ik me ook met dit soort vraagstukken bezig.

Scenario’s voor performancetesten

Voor de pilot met het uploaden van de multimediabestanden heb ik scenario’s uitgewerkt voor performancetesten. Want om te kunnen testen, moet een tester weten wat realistisch is. Hoeveel bestanden kunnen er bijvoorbeeld worden geüpload zonder dat de boel vastloopt? Net als in het verkeer zijn er piekmomenten, waarop veel mensen tegelijk beelden uploaden. Ik doe onderzoek naar waar we in de praktijk rekening mee moeten houden. Ik kijk bijvoorbeeld naar wat er voorbij komt aan filmpjes over alle rechtbanken heen en wat de gemiddelde bestandsgrootte is. Vervolgens werk ik per processtap de scenario’s uit. Wat is de belasting in verschillende situaties? En wanneer loopt het systeem vol? Met die scenario’s gaan de testers aan de slag.

Spannende puzzel

Ik heb de testscenario’s voor het uploaden gemaakt, waarmee je op basis van een wachtrijmodel bijvoorbeeld de doorlooptijden kunt berekenen. Dat klinkt misschien niet spannend, maar is het wel. Het wachtrijmodel is een ingewikkelde theorie, waarbij je gebruikmaakt van allerlei statistische berekeningen. Het is een leuke puzzel om op te lossen. Gelukkig hoef je in de IT niet alles vooraf te hebben berekend, want testen gaat heel goed. Het is altijd afwachten wat het resultaat is in de praktijk bij de gerechten. Want al reken je dingen nog zo goed door, je gaat toch uit van bepaalde aannames.

Mensen meest complex

Toch vind ik de technologie niet het meest complexe aspect van de IT. Bij het bouwen van een informatiesysteem beschrijf je een proces stap voor stap en spreek je af wat er gebeurt. Als je bijvoorbeeld op die knop drukt, dan roep je die service aan. Een multimediabestand mag maximaal die grootte hebben. En die persoon mag dat bestand wel opslaan en die niet. Je weet wat je in het systeem zet en dus wat eruit komt. Veel complexer is de dynamiek tussen mensen, de samenwerking in een team. Je moet elkaar steeds weten te vinden en flexibel zijn. Gelukkig is dat bij ons zo. En lukt iets niet? Dan proberen we het anders. Dat geef ik ook mee aan de Young Talents in ons team. Probeer dingen uit en durf foutjes te maken, daar leer je van.

Kirsten van der Steen (40) studeerde technische bedrijfskunde aan de Technische Universiteit Eindhoven. Ze werkte eerst als ‘dataschoner’ totdat ze besloot om vervuiling bij de bron aan te pakken: het ontwerp van een systeem. Sindsdien timmert ze als informatieanalist aan de weg. Na 15 jaar in de detachering ging ze in september 2019 in deze rol aan de slag bij IVO, binnen het strafrechtdomein. “Ik vind de rechtspraak enorm boeiend.”